ایستگاه سراب

زخمی تر از هميشه از درد دل سپردنسرخورده بودم از عشق در انتظار مردنهر دو تامون عاشق ترانه ایم .هر دوتامون متن ترانه برامون خیلی مهمه .مدتهاست دارم فکر می کنم اگه قرار باشه قصه یار شدن یار جان را بنویسم باید از این ترانه شروع کنم .با قامتی شكسته از كوله بار غربتدر جستجوی مرهم راهي شدم زيارترفتم برای گريه رفتم برای فريادمرهم مراد من بود كعبه تو رو به من دادفقط کعبه نبود تبسم بود. بهم گفت این آقایی که بهم معرفی کردن خیلی مودبه .راست کار من نیست ... بعد یه نگاهی بهم کرد وگفت : بحون خودم این کوپ تویه ! بعد کلی خندیدیم و چرت و پرت گفتیم .ای از خدا رسيده ای كه تمام عشقیدر جسم خالی من روح كلام عشقیای كه همه شفایی در عين بی رياییپيش تو مثل كاهم تو مثل كهربایییعنی دم اردلان سرافراز گرم .از کجا میدونست که اینطوری سرود.مخصوصا این قسمت :هر ذره از دلم را با حوصله زدی بنداين چينی شكسته از تو گرفته پيونداو شکسته های مرا بهم بند زد. نه اینکه خودش شکسته بندی بلد باشه .او فقط بلد بود به من فرصت بدهد تا آرام شوم .تا رام شوم .تا قرار بگیرم .باید درباره فرثتها هم بنویسم .ای تكيه گاه گريه ای هم صدای فريادای اسم تازهء من كعبه تو رو به من داداینکه بلد باشی شانه ای باشی برای گریه های کسی یعنی دوست داشتن را بلدی و او بلد بود .من زورقی شكسته م اما هنوز طلاییطوفان حريف من نيست وقتی تو ناخداییاو آن زورق شکسته طلایی را به ساحل آرامش رساند و قرار گرفت . دیروز که گفتم این ترانه ماست .خندید و خواند :بالاتر از شفایی از هر چه بد رهاییای شكل تازه ي عشق تو هديه ي خدايي. من برایش خواندم :با تو نفس كشيدن يعنی غزل شنيدنرفتن به اوج قصه بي بال و پر پريدنو با هم خواندیم :ای تكيه گاه گريه ای هم صدای فريادای اسم تازهء من, ...ادامه مطلب