حداقل امکانات حداکثر استفاده

این روزایی که دارن میگذرن اضلن روزهای آسونی نیستن .زندگی توی محیط جدید با حداقل امکانات! بدون شک تجربه سختیه اما همش خدا خدا می کنم وقتی اینروزا تموم شدن و روزهای آسونتر از راه رسیدن فراموش نکنم چه کابوسی را پشت سر گذاشتم اما شد.

باید یادم بمونه بدون قابلمه تفلون و ظرف پیرکس و سینی استیل و حتی بدون طناب برای آویزون کردن لباسهای شسته زنده موندیم و شد .پس یادم بمونه پولی را که بعدها بدست آوردم خرج چیزای مهمتری بکنم .خرج چیزایی که اگه اونا نبودن دوام آوردن توی این شرایط غیر ممکن بود. یه چیزایی مثل محبت مادر فرزندی مثل امید مثل ایمان به هدفی که پیش رومونه و مثل اعتماد که اگه نباشه نمیشه دوام آورد. باید پول را خرج دانایی کرد . فقط یه آدم با شعور می تونه توی روزای سخت دست و پاشو گم نکنه که دست و پای عزیزانی را که قصد کمک بهش را دارن نبنده . 

این روزا تموم میشن و باید یادم بمونه که چی بهم گذشت.

ایستگاه سراب...